Şiirler (Seçki)
Çöl Değirmeni
Muharrem KILIÇ
~ ~ ~
USANÇ
~ ~ ~
NİDÂ
Dipsiz vadilerde gezinir
Ölüm.
Güneş bir mızrak boyu saplanır
Çocuk yüreklere.
Uykuları ağartan kısraklar tepinir
Vadilerde.
Çeperlerinde düşlerin ölümler gezinir
Ant içilir her dem umuda
Ölüm siperlerinde
Ölüm kapanları kurulur
Masumiyet mabetlerinde
Sancılarla yoğrulan ağıtlar okunur
Yüzler sürülür
Metruk mezarlar üstüne
Ve husulen
Ecel ölüme eşlik etmez olur
Masumiyet katl olur
Ölümler hep önde gider yaşamdan
Yani zamandan, yani aşktan!
Çaresizce berkitilmiştir
Elemler ve kederler.
Düşler granit heykellere dönüşmüştür
Ölümcül bir uyku ile kirlenmiştir
Hem yaşam
Hem zaman
Oysa ki,
Zamanda bütünleşiktir varlığımız
Ruhlarımız tek bedene üflenmiştir
Bedenlerimiz tek ruhla
dirimleşmiştir.
Ve bir yazılmıştır yazgılarımız
Ne ki dünya,
Çarpıtılmış suretler gizlemektedir
eyninde
Kıyısına vurmuştur yaşamın ölümler
Ölümün ötesinde singindir yaşam
Yürek sancısı çeker ölümlüler
Ölüler geri çağırmaktadır ruhlarını
dirim için
Ve yaşam dönüşmektedir
Bir çöl değirmenine!
Ölüm devşirilen cenklerde
Çocuk yüreklerdir hep
Cenk edenler
Ölümleri vahşete denk düşenler.
Artık,
Cesetleşmiştir zaman!
Çölleşmiştir mekan!
Ve aldanmıştır insan!
~ ~ ~
USANÇ
Mezatlık bir dil dolanır ayaklara
Sürüngen hırslar sarar dört bir yanı
Ağıtlarla doludur kırık peymaneler
Yurt zindan, gönül mahpustur.
Habis bir salgın kötürümleştirir tenleri
Melhuz bir korku siner vahaya
Kahrına râm olarak sükûnetin
Seyir tepelerine urûc eder hüzün
Özkütlesi yitik bir dünyadır ikbali olan
Ve yaşam bir sağımlık süttür
Utkuyla saplanmıştır yüreklere büyülü zehrin okları
Tutsaktır gök denizinin yolları
Çarmıhla mücazât çığlık, usançla titreşir gecede
Serazat çırpınır matem delişmen yüreklerde
Müntekim bir kahır ile yüklüdür masumiyet
Kem söz ile mahvolur her dem ketumiyet.
Muharrem KILIÇ~ ~ ~
NİDÂ
Ey bozkırın tenine sürgün ateş!
Temenna eyle toprak aşkına
Yürek fışkını cemreler sarsın
Tüm bedenleri.
Kurşun saran sinelerimiz
Bir şafakla ağarsın
Leyl-i matem vuslata dönüşsün
Gökleri tartan bir kelebek
Sükûneti sükût ile bozsun
Bir aşk nidasıyla masumiyet
Yüreklerde mumyalansın
Gel ey gönül nağmesi
Kıyama dur ey!
Dağlara çekilen baharı
Çorak yanlarımıza çağır
Merhamet yurt kursun
Gönül ocaklarımıza
Muharrem KILIÇ -2001
~ ~ ~
GÖLGELER
Yaşam, ölümün kefareti
Aşk yaşamın!
Sükûta müebbet bir yaşam çalınıyor ansızın
Kesafetle kefenlenmiş bir bedene.
Meş’um bir matem sinmiş gök yüreklere.
Kenti aşkla cerh eden
Ölümcül bir tutku
Şehvetle tutunuyor gri gölgelere.
Hüzün,
Güneşi haykırıyor ölüm dehlizlerine.
Tütsülenmiş kısrak sütü zerk ediliyor ceninler
Çağın dölyatağında erginler domuruyor
Doğumla bir cenin cinnete dönüşüyor. Muharrem KILIÇ -2001
~ ~ ~
SAYILTI
Aczin rağmına mütecaviz duygular!
Fakrın rağmına müstağni duyuşlar!
Bilin ki,
Zaman,
Çöl mabedinde kötürümleşen bir arzu.
Mekan,
Aşktan münezzeh bir yürek avutucusu
Yol,
Engerek pususu.
Menzil,
Yaklaştıkça uzaklaşan
Belirdikçe bulanıklaşan
Bir sayıltı coşkusu!
Muharrem KILIÇ -2001
~ ~ ~
SÜKÛTUN DİLİ
Ey Sâmit!
İşit sözümü!
Zira zaman gündönümü.
Çağ bir çağlayan
Üstüne ağıtlar yakılan
Haykırarak hüznünü
sağaltan
Somurtkan veçhini vecd
ile kışkırtan
Aşk, keder sarhoşluğu ile
rapt olmuş gönül diline
Paslı bir kargı saplanmış
zamanın kısrak tenine
Ey Sâmit!
Cennet sürgünü rüyalar,
Dişlilerde gevilen
hülyalar,
Sahte uçuk sevdalar,
Senin neyine!
Muharrem KILIÇ -2001
~ ~ ~
KASEM
Kasem olsun!
Gün doğumunda yeşeren aşk bestesine
Ufkumuzda yükselen gök kafesine
Ve çiğ tanesine
Tekmili üstüne kasem olsun!
Bütün sözlerin bidayeti bu olsa gerek!
Yükü kahramanlık olan atlar dizginlenmekte
Yaşam kem sözlerle sönümlenmekte
Dile gem vurulmakta,
Aşka sitem!
Aşkın gül benzinde seyredildi matem
Düşler düşman yurdunda duruldu
Evler virane diyarlarda kuruldu
Dört mevsimi harmanlayan bir cemre düştü
Atalar yurduna.
Gözyaşı ile arındı buruk sineler
Söz kahırla yüklendi onca tasayı
Sevinç çığlıkları gökleri somurmakta
Kılıçlar kınından sıyrılmakta
Denâet, bir erdem gibi sunulmakta
Gök çatlamakta
Yerküre yarılmakta…
Muharrem KILIÇ - 1993
~ ~ ~
KIZIL ÖLÜM
Dağlar damar damar yürek
kabartmakta
Hangi yöne baksam ufuklar
kararmakta.
Şahbaz civanmertler
düşler ülkesinde arınmakta
Yeryüzü melekleri metanet
aşılamakta.
Zamane hevesler, yalan
ölümler kusmakta
Çalkalanmakta mavi güneş
delinmiş zırhlarda.
Yaman çelişkiler kent
duvarlarında parçalanmakta
Söz, remz edilince
manasını bulmakta.
Harabat tekkesinde dillerimiz
çoğalmakta
Peri masallarında yaban
sevgiler kutsanmakta.
Serazat şiirler şecaatle
bestelenmekte
Bir kızıl ölüm, aşkı
diriltmekte.
Muharrem KILIÇ-1999
~ ~ ~
ÖLÜM
Ölüm,
bir çağlayan,
şehvetle ölümlüler üstüne ağan,
Ölüm,
ruha giydirilen bir libas
ölümle çoğalan bir yas
Ölüm,
hem bir kunut yaşama
hem bir kunut yaşamdan
Ölüm,
mütemadi bir dirim
mütenahi bir yaşam
Muharrem KILIÇ-1996
~ ~ ~
DÖNGÜ
Doğum,
Öze ulaştıran Tanrısal elin
Yüreklerde gezinmesi
Varoluşun sırrına bir nabızla erilmesi
Yaşam,
Aşk ile bedenlenmek
Varoluşun kaygısını beslemek
Ölümün izini sürmek
Sonsuzun gizine ermek.
Ölüm,
Nihayette bidayete
Firakta vuslata ermek.
Ve Dirim,
Ellerin baharla yunması
Ruhun dinginlikle soluklanması
Muharrem KILIÇ -
~ ~ ~
KENTİN DİLİ
Kent ürkekti
Sinmişti kuytuya
Gece pusudaydı
Ve gökyüzü renginde
Bir can dolaşmaktaydı
Ölüm sessizliğindeki bulvarlarda
Kentin dudağında iniltiler
Kuytu yerlerde çınlamakta
Kent ağdı üstüne masumiyetin
Ve savruldu düşler kaldırımlara
Yaşam cinnete tutkun
Kent yaşama
Ölüm kente tutsak
Kent ölüme
Muharrem KILIÇ - 1999
